Dit is een verbinding die bestaat uit nicotinezuuramide-, ribose-, pyrofosfaat- en adeninemoleculen.

NAD+ is de belangrijkste elektronenacceptor bij de oxidatie van brandstofmoleculen.

De gereduceerde vorm van NAD+ is NADH. Dit NADH wordt via de elektronentransportketen weer geoxideerd, waarbij het energierijke ATP ( adenosine tri-fosfaat) opgebouwd wordt.

Wanneer het coënzym is betrokken bij de opbouw van stoffen tijdens de biosynthese, bevat het een extra fosfaatgroep op de 2’-plaats van ribose (NAD+ en NADPH).

Bij de biosynthese van de vetzuren bijvoorbeeld, worden de vier elektronen die nodig zijn voor de reductie van een carbonylgroep tot een methyleengroep, geleverd door twee moleculen NADPH.

Flavine-Adenine-Dinucleotide (FAD) en Flavine-Adenine-Mononucleotide (FMN)

Bruto formule FAD: C₂₇H₃₃N₉O₁₅P₂

Bruto formule FMN: C₁₇H₂₁N₄O₉P

FAD en FMN zijn belangrijke coënzymen in enzymatische redoxreacties. De coënzymen zijn enzymatisch gemodificeerde versies van vitamine B2 ( Riboflavine) en bevatten als chemisch actief deel het flavinefragment ( de isoalloxazinering).

De flavine-ring dankt zijn naam aan het Latijnse woord flavius dat geel betekent. Verbindingen met het flavinefragment zijn als vaste stof en in neutrale oplossing helder geel.

Het vitamine riboflavine wordt enzymatisch in twee actieve coënzymvormen omgezet.

Fosforylering op de 5’-OH van de ribitylgroep geeft FMN.

Adenosinylering van FMN geeft FAD.

FAD treedt onder andere op als elektronenacceptor in oxidaties van alkanen naar alkenen waarbij FAD gereduceerd wordt tot FADH2.  

Thiaminepyrofosfaat.

Bruto formule:  C₁₂H₁₉ClN₄O₇P₂S

Thiaminepyrofosfaat is opgebouwd uit thiamine ( vitamine B₁) en een pyrofosfaatgroep. De pyrofosfaatgroep fungeert als geladen groep voor bindingsinteracties met de enzymen die van dit coënzym gebruik maken. Het thiaminedeel bestaat uit een pyrimidine- en een thiazoliumring, verbonden via een methyleengroep.

Het coënzym is behulpzaam bij de enzymatische decarboxilering van α-ketozuren .

Pyridoxaalfosfaat

Bruto formule: C₈H₁₀NO₆P

Het coënzym pyridoxaalfosfaat wordt opgebouwd uit vitamine B₆ (pyridoxine). Pyridoxaalfosfaat is een coënzym voor een groot aantal verschillende enzymen die betrokken zijn bij de chemische veranderingen op de α,ß en g plaats van de natuurlijke α-aminozuren. Enzymen die met behulp van pyridoxaalfosfaat werken, vallen in een van de volgende vier klassen;

-            aminotransferasen

-            decarboxylasen

-            racemasen

-            lyasen.

De reactie tussen aminozuren en de pyridoxaalfosfaat bevattende enzymen verloopt via de positief geladen iminiumverbindingen.

Voorbeelden hiervan zijn de transaminering van aminozuren en de decarboxylatie van aminozuren.

In alle gevallen is de functie van het pyridoxaalfosfaat die van een energetisch gunstige elektronenput waardoor de carbanionen gestabiliseerd worden die tijdens de enzymatische reacties gevormd worden.

Coënzym B₁₂.

Synoniemen voor dit coënzym zijn: Cobamide coenzyme; Adenosylcobalamin; Deoxyadenosylcobalamin;

Cobamamide; Vitamin B12 coenzyme; Calomide; Cobalamin coenzyme

Brutoformule C₇₂H₁₀₅CoN₁₈O₁₇P

Coënzym B₁₂, een vorm van vitamine B₁₂, is een kobalt-bevattend coënzym met een complexe structuur. Het bevat een gemodificeerd porfirineringssysteem. Naast bindingen met de pyrroolgroepen in het porfirineringssysteem kan kobalt nog twee andere liganden binden, loodrecht op het vlak van het ringsysteem. Afhankelijk van de cellulaire functie van coënzym B₁₂ kunnen verschillende groepen verbonden worden.

In enzymatische reacties is coënzym B₁₂ vooral actief als katalysator bij omleggingen van 2-methylmalonzure ester naar barnsteenzure ester.

Tetrahydrofolaat.

Bruto formule: C₁₉H₂₃N₇O₆

Het coënzym tetrahydrofolaat is afkomstig van het vitamine foliumzuur. Het is als coënzym betrokken bij de vorming van C-C bindingen waarbij een fragment van één koolstof atoom  wordt overgedragen.Het één-koolstoffragment dat door tetrahydrofoliumzuur ( FH₄) wordt overgedragen is gebonden aan N-5, N-10 of aan beide.De koolstofeenheid kan voorkomen in drie oxidatietoestanden: de meest gereduceerde vorm ( de methylgroep, -CH₃), een tussenvorm ( de methyleengroep,-CH₂-) en de meest geoxideerde vorm ( de formylgroep,-CHO). De hoogst geoxideerde vorm van koolstof, CO₂, wordt door biotine overgedragen en niet door FH₄. Door enzymatische redoxreacties zijn de verschillende oxidatievormen van het één-koolstoffragment in elkaar om te zetten.

Biotine. 

Bruto formule: C₁₀H₁₆N₂O₃S

Biotine ( een enkele maal aangeduid als vitamine H) wordt in de biosynthese toegepast als coënzym op plaatsen waar CO₂ wordt overgedragen. Een voorbeeld van waar dit gebeurt, vinden we in de biosynthese van vetzuren waar acetyl-CoA wordt omgezet in malonyl-CoA. Dit proces wordt gekatalyseerd door het enzym acetyl-CoA-carboxilase dat gebruik maakt van biotine als coënzym. Het biotine is hierbij covalent gebonden aan de ε-aminogroep van een lysineresidu van het enzym. Bij de carboxylering van acetyl-CoA wordt eerst een carboxy-biotine intermediair gevormd. De geactiveerde CO₂-groep wordt daarna overgedragen naar acetyl-CoA, waarbij malonyl-CoA wordt gevormd. Biotine wordt in voldoende mate aangemaakt door bacteriën in de dikke darm.

ATP

Bruto formule: C₁₀H₁₆N₅O₁₃P₃

Synoniem: 

ATP; adenosine 5'-triphosphate; dATP; 5'-adenylate triphosphate; 5'-rATP; rATP; 5'-dATP; 5'-deoxyadenylate triphosphate; deoxyadenosine 5'-triphosphate; deoxyadenosine triphosphate; Adenosine 5'-triphosphate disodium salt (ATP);

Adenosinetrifosfaat ( ATP ) is een nucleotide ( stof opgebouwd uit een stikstofrijk molecuul (( purine - of pyrimidine-base )) , een suikermolecuul  en fosforzuur ) dat als co-factor bij vele enzymatische reacties in het lichaam wordt gebruikt. ATP wordt uit adenosinedifosfaat ( ADP )  gevormd bij de oxidatie van suikers, eiwitten en vetten en wordt verbruikt bij energiebehoevende processen in de cel.

ATP wordt vaak het " universele betaalmiddel" genoemd voor de cellulaire energie. Het is voor de cellen een geriefelijke manier om energie op slaan die de cellen nodig hebben om proteïnen te synthetiseren, of voor het kopiëren van DNA, en de opbouw van nieuwe organellen. ATP is ook nodig voor bijvoorbeeld de spiercontractie, het pompen van water door membranen en de verplaatsing van cellen.

Naast de energievoorziening helpen mitochondriën ook bij de regulatie van concentraties  calcium en andere elektrisch geladen deeltjes in het cytoplasma. Ook recyclen zij- en breken zij de energie in vetzuren en aminozuren af .

Hoewel de mitochondriën al vanaf het jaar 1880 onderzocht worden, duurde het vele jaren voordat wetenschappers het functioneren van dit organel begrepen. Het proces waarbij de mitochondriën zuurstof gebruiken om de chemische energie , die is opgeslagen in voedsel, vrij te maken , wordt cellulaire ademhaling genoemd. ( cellular respiration ). In de vroege jaren 1900 werd ontdekt dat de biochemische reacties van dit type ademhaling in twee hoofdgroepen vallen : het koolstof traject , waarin suiker wordt afgebroken tot kooldioxide en waterstof ; en het waterstof traject waarbij waterstof in stappen wordt omgezet in zuurstof , waarbij water wordt gevormd en energie vrijkomt.

In het waterstof traject passeren de elektronen van waterstof de " elektronen transportketen " . Deze elektronen transportketen bestaat uit 5 enzymcomplexen. Tijdens het transport van deze elektronen door de elektronen transportketen, geven de elektronen een deel van hun energie af. Deze energie wordt dan opgeslagen in moleculen ATP. Aan het einde van de keten zijn voor elke molecuul suiker, 38 moleculen ATP gevormd.

Soms wordt een totaal van 36 ATP aangehouden, omdat bekend is dat in eukaryote cellen het gereduceerde NAD, dat gevormd is door de glycolyse in het cytoplasma, actief getransporteerd moet worden over de mitochondriële membraan om beschikbaar te komen voor de elektronentransportketen. Het actieve transport over het membraan kost 1 ATP voor elk NADH dat getransporteerd wordt. Wanneer men zo wil redeneren , moet men ook het actieve transport van andere moleculen in ogenschouw nemen. ( pyruvaat ? , fosfaat ? , Mg⁺ etc ).  Het juiste netto resultaat van ATP is onbekend , maar moet worden beschouwd als minder dan 36.

GTP

Bruto formule: C₁₀H₁₆N₅O₁₄P₃

Guanosine trifosfaat: synoniemen: Guanosine 5'-triphosphate, disodium salt; GTP dihydrate; 5'-guanylate triphosphate; 5'-rGTP; GTP; guanosine triphosphate; rGTP; guanosine-5-triphosphate disodium salt.